پدیده ای شوم در میهنم رخنه کرده. چهره ی تبریز عزیز از او مکدر شده و جان آذربایجان را به تنگ آورده. دل هم میهنان ترک زبانم را از من دور نموده و ساز ناسازیشان کوک کرده. به حکم وظیفه میهنی چهره ی این اهرمن را مینمایانم.

پان ترکیسم، فرزند مشترک ناسیونالیسم قرن نوزدهم، فاشیسم قرن بیستم و صهیونیسم قرن بیست و یکم، دیرگاهیست که در ایران و سرزمین های تاریخی ایران شامل، عراق، افغانستان، قفقاز و آسیای میانه، ریشه دوانده است. این ایدئولوژی خطرناک قرون وسطایی، در زیر پوست کم آگاهی مردم ترک تبار و بایکوت منفعلانه ی خبری رسانه ها، ماهیتی آزادی خواهانه، حق به جانب و مرموز، در فضای سایبری، رادیو و تلویزیون های بیگانه، اجتماعات و نشریات دانشجویی و کانون های هواداری فوتبال، دست و پا کرده است.

ناسیونالیسم با شعار ملی گرایی، فاشیسم با آرمان نژادی، صهیونیسم با راهبرد مذهبی و پان ترکیسم با ابزار زبانی خود را مطرح کرده اند. در مکتب گرگ های خاکستری، عامل نزدیکی ترکها، زبان است، بنابراین، زبان شناسان در پیشانی  خط مبارزه با این مکتب واپس گرا هستند. در این راستا، اصطلاحات با پسوند "ایسم" ، و  واژه های سرزمین، ایدئولوژی، رسانه، آزادی خواهی و خط مبارزه، نباید زبان شناس را به این باور برساند که قرار است کار سیاسی انجام دهد. برعکس، در این عرصه زبان شناسان، باید از این مساله، سیاست زدایی کنند. آگاهی بخشی به مردم کم دان و کم اطلاع به وسیله ی توان علمی، راه حل اول و آخر مساله است.

پان ترکیسم در مناطق مختلف دنیا اهداف خود را به اشکال گوناگونی بروز میدهد و از ابزارهای متنوعی استفاده میکند. جهت تمرکز بیشتر و تقطیع مساله، صورت های اهداف و ابزار پان ترکها را تنها در ایران مرور میکنیم، گو اینکه اولویت ما مبارزه با آنها در ایران است.

این جماعت دو قسم هدف دارند: صوری و واقعی که اهداف واقعی خود را درپس اهداف صوری پنهان میدارند :

اهداف صوری پان ترکها در ایران

کسب حق آموزش به زبان مادری.

 از حقوق طبیعی که طبق قانون اساسی برای هر شهروند ایرانی باید لحاظ شود، حق آموزش به زبان مادری است. پان ترکها به دلیل وجاهت قانونی این موضوع در ایران بسیار روی آن مانور داده اند ولی نه تنها برنامه ی مدونی برای این کار ارائه نکرده اند دست کم  نگفته اند که کدام لهجه از کدام گویش از کدام زبان ترکی را میخواهند به کودکان ترک ایرانی آموزش دهند. همان طور که میدانید، زبان های ترکی در ایران متعددند و هر کدام چندین گویش و لهجه دارند. این خواسته ای است به حق ولی از آنجا که ایشان هدف راستینشان این نیست، هیچگاه به طور علمی به آن نپرداخته اند و اولویت پیگیریشان نبوده است و صرفا از این حق طبیعی به عنوان ابزار تحریک احساسات ترک زبان های ایران استفاده کرده اند.

به رسمیت شمرده شدن ترکی به عنوان زبان رسمی ایران

طبق اصل پانزدهم قانون اساسی ایران، زبان رسمی کشور، فارسی است. به صراحت در متن قانون ذکر شده که : " زبان و خط رسمی و مشترك مردم ایران فارسی است " . این زبان، زبان اکثریت مردم ایران نیست و لکن عامل پیوند دهنده ی همین اکثریت، و نیز اقلیت فارس، با یکدیگر است و در یک کلام زبان مشترک ایرانیان است. به زبان علمی، فارسی زبان میانجی ایران است. این مساله ریشه ای تاریخی دارد. ترکی هیچ گاه به عنوان زبان میانجی در ایران مطرح نبوده ولی به عنوان زبان جمعیت قابل ذکری از ایران، بر دیگر زبان های ایران اثر گذاشته است. از آن سو، فارسی پس از اسلام، در کنار عربی زبان میانجی جهان اسلام بوده است. به گواهی تاریخ، در عصر صفوی، فارسی، زبان اول ایران، زبان اول امپراطوری مغولی هند گورکانی و زبان دوم امپراطوری عثمانی بوده است. با این حال، این قرائن تاریخی پان ترکها را راضی نمیکند. ایشان ملاک را جمعیت فعلی میدانند و در این راستا دست به جمع و تفریقهای جالبی میزنند که حاصل بیشتر آنها این است که درصد ترکان ایران همواره 51% جمعیت کل ایران میشود ! بر فرض اینکه جمعیت ترکان ایران بیش از نصف، یعنی 38 میلیون و اندی باشد، آیا این عده جمعیت بین خود زبان میانجی دارند که آن را به عنوان زبان رسمی به قانون اساسی دیکته کنند؟ بسیارند ترکان ایرانی که زبان یکدیگر را درک نمیکنند. از آن سو همه ی ایرانیان فارسی را میفهمند. مغلطه ی دیگر ایشان در این زمینه، اشاره به وضعیت کشورهایی نظیر سوئیس است که در آنجا چهار زبان : فرانسوی، رومانش، آلمانی و ایتالیایی، به عنوان زبان رسمی مطرحند. جدا از اینکه زبانهای  رسمی سوئیس هم خانوادگی زبانی نزدیکی دارند، و ترکی با فارسی ندارد، وضعیت تاریخی و هویتی این کشور مصنوعی و نوپا، به هیچ عنوان با ایران که از دوره کورش تا کنون زبان فارسی زبان میانجی آن بوده، قابل مقایسه نیست. 

رفع بی عدالتی از مناطق ترک نشین ایران

مبارزه با بی عدالتی، فقر و فساد آرمان همه ی انسانهای آزاده است. به گواهی آمار و اسناد، بیشترین سهم اشتغال نصیب مناطق ترک نشین شده و آن که باید در این زمینه بنالد، لک و لر و کرد است نه ترک. در زمینه پیشرفت صنعتی آذربایجان و پیشگامی این خطه ی عزیز در هنرها و فنون جدید، همه بسیار دیده و شنیده ایم. همچنین مناطق ترک نشین دارای بهترین مراکز آموزش عالی هستند. در بقیه فاکتورهای رفاهی سطح آذربایجانیان و ترکان ایران، شکرخدا، یک سروگردن از بقیه مردم ایران بالاتر است و اگر بی عدالتی وجود دارد، برای دیگر مردم ایران نیز هست. اما این تنها بهانه ایست به دست دشمن.

اهداف واقعی پان ترکها در ایران

ضربه زدن و تضعیف هویت و کیان ملی ایران

زبان فارسی که به نحوی عجیب در سده های گذشته با ایدئولوژی غالب ایران، تشیع، عجین شده، وبالطبع حالاتشان برهم موثر است، در تیررس مستقیم گرگهای خاکستری قرار گرفته است. ادعاهای غیر علمی نظیر اینکه فارسی لهجه ی سی وسوم عربیست یا زبان فارسی بر طبق اصول آوایی نیست یا زبان فارسی در برابر ترکی حقیر است در کنار دزدی بیشرمانه ی هویت نظامی گنجوی و مولانا جلال الدین بلخی و سائر مشاهیر جهانی ایران شمار اندکی از فعالیتهای تخریبی ایشان در این راستاست. استهزاء و واپس نمایی عقاید تشیع از دیگر اقدامات ایشان است، غافل از اینکه این عقاید ریشه در فرهنگ ایرانی قبل از اسلام نیز دارد و به سادگی از دل ایرانیان زدوده نمیشود. طرح مسائل نابخردانه توسط این فرقه، رفتارهای مشابهی را در دیگر اقوام نژادی و زبانی ایران برانگیخته که هرچند اندک، ولی زنگ خطریست برای کیان مملکت. ضعف ایران هدف دیرینه ی دشمنان آن بوده است. حاشا که چنین شود.

دلسرد کردن ترکها از دولت و دور کردن آنها از حکومت

بدبختی ها را یکسره گناه دولت مرکزی دانستن و نیک بختیها را به سبب همجواری با ترکیه و آذربایجان قلمداد کردن نمونه ای از فعالیتها در این جهت است. بی اعتمادی بین سران دولت و مردم باعث کم رنگ شدن حاکمیت و ضعف دولت مرکزی است. این هدف شوم همواره در کمین ایران است.

تفرقه انداختن بین مردم ترک زبان ایران و سائر ملت ایران

جدا کردن مسائل زبانی، میهنی و فرهنگی خود از دیگر اقوام ایرانی، به طعنه و کنایه، افغانی خواندن ایرانیان و کابلی خواندن تهرانیان، و تمسخر پاک ترین اقوام ایرانی در قالب جوک، نمونه هایی از اقدامات در این راستاست. ایجاد حس دیگرگونه بودن، تافته ی جدا بافته بودن و ایرانی نبودن در میان ترکان ایرانی، نوعی تجزیه طلبی فرهنگی و اجتماعی محسوب میشود.

تجزیه خاک پاک ایران

به منظور تحقق این هدف ، گرگهای اهرمن سرشت خاکستری، رسم نقشه های جعلی و محصور کردن جزائر زبانی نظیر افشارها و خلج ها در نقشه ی موهوم " آزربایجان جنوبی" را در سرلوحه ی کار خود قرار داده اند. احتساب تهران به عنوان دومین شهر بزرگ ترک نشین تهران از سوی اینان در حالی صورت میگیرد که شما یک مغازه در تهران پیدا نمیکنید که اگر برای اولین بار به آن وارد شوید و حرفی نزنید، سخن به فارسی نیاغازد. هم چنین شهرهایی نظیر همدان و اراک را که در کنار مراکز ترک نشین قرار دارند، جزء " آزربایجان جنوبی " قلمداد میکنند درحالیکه زبان اکثریت مردم این دو شهر فارسی است و تنها زبان رایجشان نیز فارسیست.

ابزار گرگهای خاکستری ایران را میتوان به دو دسته ی سخت افزاری و نرم افزاری طبقه بندی کرد :

ابزار سخت افزاری پان ترکها در ایران

شبکه های تلویزیونی، رادیویی، سایبری و ... دیگر رسانه های مستقر در جمهوری های خودفروخته ی آذربایجان و ترکیه
 

این دو مستعمره ی آمریکا و اسرائیل، با قرار دادن پایگاههای نظامی متعدد در خاک خود مدتهاست خوش خدمتی خود را به اربابانشان ثابت کرده اند. این کشورها به عنوان طلایه داران پان ترکیسم، رسانه هایشان را نیز در خدمت اهداف خصمانه ی صهیونیسم علیه ایران قرار داده اند. روزی نیست که خبری از همکاری این دو ایالت سابق ایران با دشمنان ایران و برضد ایران در خبرگزاریها، مخابره نشود.

شبکه های جاسوسی و اطلاعاتی صهیونیسم مستقر در جمهوری های خودفروخته ی آذربایجان و ترکیه
 

قطعا انجام اقدامات شیطانی پسر، بدون پشتیبانی پدر میسر نیست. MI6 شبکه جاسوسی انگلیس، موساد شبکه جاسوسی اسرائیل و CIA شبکه جاسوسی امریکا، از بدو پیدایش جمهوری خودفروخته ی آذربایجان در سازمان اطلاعاتی این کشور رخنه کرده اند و در جهت تضعیف دولت ایران از موقعیت جغرافیایی آن بهره میبرند. ترکیه نیز در سالهای اخیر همکاریهای داوطلبانه ای با صهیونیستها داشته است.

ابزار نرم افزاری پان ترکها در ایران

دانشگاهیان کم سواد و غیر متعهد اعم از استاد و دانشجو در ایران و سائر کشورهای همجوار
 

در رشته های علوم انسانی، مافیایی از اساتید و دانشجویان، با چاپ مقالات و کتب با محتوای غیر علمی، در رشته های تاریخ، جامعه شناسی، مردم شناسی و بعضا زبان شناسی، سعی در ایجاد وجهه ی علمی برای ادعاهای پوچ پان تورکیستی دارند. این طایفه به واسطه داشتن مدارج دانشگاهی، با تولیدات غیر علمی خود، چند صباحی نان به نرخ روز میخورند، و به خیال خود برای ادعاهای واهی خود سند میسازند، غافل از این که  مداوما حیثیت خود را لکه دار میکنند. هرچند شمار این افراد در داخل کم است، اما همین اندک نیز مایه شرم جامعه دانشگاهیست. خوش بختانه این افراد در دانشگاههای ایران جایگاهی ندارند.

پیاده نظام بعضا بی جیره و مواجب تحمیق شده و فریب خورده در خاک ایران.

بیگناهانی که فریب اهداف صوری پان تورکیستی را، که در بالا ذکر شد، خورده اند، از سر ناآگاهی و صفای دل، در قالبهایی که نظارت روی آنها کمتر است، نظیر وبلاگها و نشریات محلی و دانشجویی، حرفهای پوچ دشمنان ایران را کپی پیست کرده و نفهمیده و نیاندیشیده برای دیگران بازگو میکنند. درد از نادانان نیست، از کم دانان است، آنان که از مسائل تنها رویه را میبینند و به عمق توجه ندارند. بیشتر این افراد در جامعه کوچک پیرامون خود، انسانهایی آزادی خواه و روشنفکر تلقی میشوند، غافل از اینکه تعصب، مرز بین آگاهی و ناآگاهیست. در کنار این افراد، پیاده نظام جدی پان ترکیسم، در قالب سازمان ها و گروههای زیرزمینی، با هدایت مستقیم اربابان خود، در صدد تحقق اهداف شیطانی خود هستند.

حال که اهداف و ابزارهای پان ترکیسم را در ایران شناختیم، و دیدی کلی از مساله پیدا کردیم، به پان تورکیسم و مسائل زبانی به وجود آمده توسط ایشان میپردازیم.