هشت روز پس از کودتا
هشت روز گذشت
هشت روز از یک ننگ بزرگ که بر تارک این خاک مقدس نشسته است و در این هشت روز چه خون ها که به زمین نریخت و چه خون ها که پامال نشد.
هشت روز از اتفاقی که در تاریخ ثبت خواهد شد البته نه به نیکی.
هشت روز از تلاش برای سرکوب مردم.
هشت روز از تلاش برای خودکامگی.
و امروز چه نمی دانم چه کردند و آیا خونی بر زمین ریختند؟ اینان از دژخیمان رژیم پهلوی نیز بی رحم ترند. صدای گلوله و رگبار به گوش می رسد و گاز های اشک آور سینه و چشم را می آزارد. به راستی که درست می گویند زندانی زندان بان خوبی می شود. کسی که معلمی چون ساواک داشته باشد سرنوشتش محتوم است!
در این میان غریو الله اکبر است که دل را آرامش می دهد. عدو شود سبب خیر گر خدا خواهد. نسبت به شبهای قبل از جمعه شب اتحاد عجیبی شکل گرفته، انگار اشک تمساح همه را با هم متحد کرده. اینک از همه طرف بانگ الله اکبر می شنوی. بدون ترس از تهدید های دینداران بی دین!
کاش من هم آنقدر جرات و جسارت داشتم که کفن بر تن می کردم و به میدان مبارزه پا می نهادم و خونی که داشتم نثار میهنم می کردم.
نصر من الله و فتح قریب
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 
به وبلاگ من خوش آمدید
